یکی از ویژگی¬های مهم شخصیتی مدیران، بیش¬اطمینانی است. بیش اطمینانی یا فرا اعتمادی، از مهمترین مفاهیم مالی نوین است که هم در نظریه¬های مالی و هم روانشناسی جایگاه ویژه¬ای دارد. بیش¬اطمینانی سبب می¬شود انسان دانش و مهارت خود را بیش از حد و ریسک¬ها را کمتر از حد تخمین زده، احساس کند روی مسایل و رویدادها کنترل دارد، در حالی که ممکن است در واقع اینگونه نباشد. یک ساختار نظام حاکمیت شرکتی مطلوب می¬تواند به کاهش و یا از بین بردن اثر سوگیری¬های بیش اطمینانی مدیران کمک کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر برخی ساز و کارهای نظام حاکمیت شرکتی بر بیش اطمینانی مدیریت در شرکت-های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. جامعه آماری پژوهش را 108 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال¬های 1386 تا 1393 تشکیل می¬دهد. در این پژوهش، برای اندازه گیری بیش¬اطمینانی مدیریت از دو سنجه مبتنی بر تصمیمات سرمایه¬گذاری مدیران استفاده شده است. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش، دو فرضیه تدوین و برای آزمون آنها از روش¬های آماری رگرسیون لجستیک به کار رفته است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه¬های پژوهش نشان می¬دهد از بین ساز و کارهای نظام حاکمیت شرکتی منتخب، اندازه هیأت¬مدیره تأثیر منفی معناداری بر بیش¬اطمینانی مدیریت در محیط ایران دارد. این نتیجه¬گیری با این فرض که با افزایش اعضای هیأت مدیره از لحاظ تجربه، مهارت، تخصص، جنس و ملیت، قابلیت نظارت بر فعالیت¬های مدیران ارشد بیشتر می¬شود و در نتیجه توافق و سازش بین افراد، تصمیمات محافظه کارانه¬تری اتخاذ می گردد، در یک راستاست. همچنین نتایج حاصل از آزمون فرضیه¬های پژوهش بیانگر این بود که عدم دوگانگی وظیفه مدیرعامل تأثیر معناداری بر بیش¬اطمینانی مدیریت ندارد. بر اساس بررسی¬های بیشتر، متغیرهای نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام، اندازة شرکت و نرخ بازده دارایی¬ها تأثیر معناداری بر بیش¬اطمینانی مدیریت دارند.
