شهرت یکى از موضوعاتى است که در مبحث امارات و حجج شرعیه مورد بحث فقها قرار مىگیرد. به آن دسته از فتاوایی که مورد موافقت عدّه زیادى باشد لیکن به حد اجماع نرسد در لسان فقهاء به شهرت فتوائى تعبیر مىشود. در اینکه شهرت فتوایی معتبر و حجت است یا نه، اصولیان اختلاف نظر دارند. منشأ اختلاف در این است که آیا ظن حاصل از آن از ظنون خاص و معتبر است یا خیر. در این زمینه سه دیدگاه مطرح است: بعضى از فقهاء عقیده دارند شهرت فتوائى از امارات معتبره است و مىتواند در فقه مستند استنباط احکام شرعى قرار گیرد؛ گروه دیگر بر این عقیدهاند که هرچند شهرت فتوایى موجب ظن و گمان است ولى موجبى براى حجیّت و اعتبار اینگونه گمان وجود ندارد؛ و گروه سوم قائل به تفصیل شده¬اند. ایشان معتقدند: شهرت بین قدما حجت است امّا شهرت بین متأخرین حجت نیست. پژوهش پیشرو به بررسی و تحلیل نظریات مذکور میپردازد.
