ارزیابی تاب آوری شهری در برابر مخاطرات طبیعی(مطالعۀ موردی: شهر آستارا)

• تاریخ ثبت: 28 خرداد 1401
• نویسندگان: عبدالمجید احمدی, پریسا بیکی
• کلمات کلیدی: تاب آوری شهری مخاطرات طبیعی شهر مرزی آستارا T تک نمونه ای

افزایش جمعیت شهرها و گسترش شهرنشینی منجر به تشدید چالش های ناشی از بروز مخاطرات گوناگون شده است. در این راستا، بهره جستن از رویکرد تاب آوری شهری در مقابل مخاطرات طبیعی به مدیران و برنامه ریزان شهری این امکان را می دهد تا با داشتن امادگی کافی، احتمال خسارات جانی و مالی را به حداقل برسانند. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی تاب آوری شهر مرزی آستارا در برابر مخاطرات طبیعی می باشد. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی و از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل متخصصان و خبرگان شهری است. به منظور تعیین حجم نمونه از نرم افزار Sample Power استفاده گردید که تعداد 148 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین شد. روش گردآوری داده ها، ابزار پرسشنامه است. به منظور بررسی آمار توصیفی و وضعیت موجود از نرم افزار SPSS و برای تحلیل داده های جمع آوری شده و میزان تأثیر هر یک از مؤلفه های تاب آوری، از نرم افزارSmart –PLS استفاده شده است. مطابق با نتایج بدست آمده، مشخص گردید که تاب آوری شهر مرزی آستارا به لحاظ مولفه های چهارگانه نهادی-مدیریتی، کالبدی-محیطی، اقتصادی و اجتماعی، در وضعیت مطلوبی قرار ندارد و هر چهار مولفه تاب آوری شهری، پایین تر از حد متوسط قرار گرفتند که در این میان مولفه کالبدی-محیطی با میانگین 530/1 پایین ترین سطح مطلوبیت را دارا می باشد. از طرفی، یافته های حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری به منظور میزان تأثیر و الویت بندی مولفه های تاب آوری شهری نشان داد که مولفه های نهادی-مدیریتی با ضریب استاندارد 838/0، کالبدی محیطی با ضریب استاندارد 837/0، اجتماعی با ضریب استاندارد 808/0 و در نهایت، مولفه اقتصادی با ضریب استاندارد 786/0، به ترتیب، دارای بیشترین تأثیر و اهمیت در بهبود و ارتقاء تاب آوری شهر مرزی آستارا می باشند.