ارزیابی مخاطره زمین‌لغزش در ارتباط با توسعه شهری پاوه

  • تاریخ ثبت: 12 مرداد 1400
  • نویسندگان: عبدالمجید احمدی
  • کلمات کلیدی: توسعه شهری، مخاطرات ژئومورفیک، نقشههای ژئومورفولوژی، زمینلغزش.
رشد شتابان جمعیت شهری پاوه و توسعه شهری آن در سالهای اخیر از موضوعات موردتوجه برنامهریزان شهری منطقه بوده است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیرات فرم و فرایندهای ژئومورفولوژیکی در توسعه شهری و تحلیل مخاطرات محیطی پاوه است. در این راستا با مطالعات میدانی فرمها و فرایندهای ژئومورفولوژیک منطقه شناسایی و نقشه ژئومورفولوژی منطقه در مقیاس 25000/1 تهیه گردید. مهمترین محدودیتهای ژئومورفیک توسعه فیزیکی شناسایی شد و وضعیت بخشهای مختلف شهر پاوه در ارتباط با این محدودیتها مورد تحلیل قرار گرفت. مخاطره زمین- لغزش بهعنوان عامل محدودکننده مهم با استفاده از مدل ویکور بررسی شد. نتایج حاکی از آن است که محدودیتهای توپوگرافی و در رأس آنها شیب زیاد، درههای یالی، آبراههها و مخاطره زمینلغزش مهمترین موانع در راه توسعه فیزیکی پایدار شهر پاوه است. ارزیابی مخاطره زمین- لغزش نشان داد که بیش از 43 کیلومترمربع از منطقه موردمطالعه در محدوده خطر زیاد واقع شده است و این در حالی است که 41 درصد از سطح کنونی شهر پاوه بر روی مناطق ناپایدار واقعشده است. شیب زیاد، وجود رسوبات منفصل و هوازده، نزدیکی به خطوط گسلی و جاده، توان باالی آبراهه و از بین رفتن پوشش گیاهی احتمال وقوع زمینلغزش در بخشهای شمالی شهر پاوه، دامنه شرقی دوریسان و نوریاب افزایش داده است. تخطی از مقررات ساختوساز شهری و خروج فرایندهای ساخت و توسعه از قیود برنامهریزی شهری، مانعی برای تحقق توسعه پایدار شهری در پاوه خواهد بود و درنتیجه ضریب ریسک مخاطرات دامنهای را در این منطقه باال برده است.