ارزیابی مخاطره زمینلغزش در ارتباط با توسعه شهری پاوه
کپی شد
تاریخ ثبت: 12 مرداد 1400
نویسندگان: عبدالمجید احمدی
کلمات کلیدی: توسعه شهری، مخاطرات ژئومورفیک، نقشههای ژئومورفولوژی، زمینلغزش.
رشد شتابان جمعیت شهری پاوه و توسعه شهری آن در سالهای اخیر از موضوعات موردتوجه
برنامهریزان شهری منطقه بوده است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیرات فرم و فرایندهای
ژئومورفولوژیکی در توسعه شهری و تحلیل مخاطرات محیطی پاوه است. در این راستا با مطالعات
میدانی فرمها و فرایندهای ژئومورفولوژیک منطقه شناسایی و نقشه ژئومورفولوژی منطقه در مقیاس
25000/1 تهیه گردید. مهمترین محدودیتهای ژئومورفیک توسعه فیزیکی شناسایی شد و وضعیت
بخشهای مختلف شهر پاوه در ارتباط با این محدودیتها مورد تحلیل قرار گرفت. مخاطره زمین-
لغزش بهعنوان عامل محدودکننده مهم با استفاده از مدل ویکور بررسی شد. نتایج حاکی از آن است
که محدودیتهای توپوگرافی و در رأس آنها شیب زیاد، درههای یالی، آبراههها و مخاطره
زمینلغزش مهمترین موانع در راه توسعه فیزیکی پایدار شهر پاوه است. ارزیابی مخاطره زمین-
لغزش نشان داد که بیش از 43 کیلومترمربع از منطقه موردمطالعه در محدوده خطر زیاد واقع شده
است و این در حالی است که 41 درصد از سطح کنونی شهر پاوه بر روی مناطق ناپایدار واقعشده
است. شیب زیاد، وجود رسوبات منفصل و هوازده، نزدیکی به خطوط گسلی و جاده، توان باالی آبراهه
و از بین رفتن پوشش گیاهی احتمال وقوع زمینلغزش در بخشهای شمالی شهر پاوه، دامنه شرقی
دوریسان و نوریاب افزایش داده است. تخطی از مقررات ساختوساز شهری و خروج فرایندهای
ساخت و توسعه از قیود برنامهریزی شهری، مانعی برای تحقق توسعه پایدار شهری در پاوه خواهد
بود و درنتیجه ضریب ریسک مخاطرات دامنهای را در این منطقه باال برده است.
