طراحی ساختمانها در برابر زلزله برای کشورهای زلزله خیزی مانند ایران از اهمیت ویژه ای برخوردار است. جهت جلوگیری و به حداقل رساندن خسارتهای مالی و جانی ناشی از زلزله، نیاز به ارتقاء سطح کیفی فناوری ساخت و ساز مهندسی می باشد. یکی از راههای مقابله با نیروی زلزله در ساختمانها استفاده از دیوار برشی است، تا بتوان با بکار گیری مناسب دیوارها در پلان یک ساختمان، خسارتهای احتمالی وارد بر سازه را کاهش داد. دیوار برشی به منظور افزایش سختی ساختمان در برابر نیروهای جانبی طراحی می شود و یک نوع از سیستم های مهار جانبی ساختمان به حساب می آید. در این تحقیق با در نظر گرفتن یک ساختمان فولادی 15 طبقه با شکل پذیری متوسط با پلان منظم ، چند حالت از موقعیت دیوار برشی را در پلان جایگذاری کرده و به بررسی تعیین بهترین حالت پرداخته شده است. فاکتورهای مورد بررسی در این تحقیق مقدار جابجایی و دریفت ماکزیم طبقات ساختمان میباشد که با در نظر گرفتن اشکال مختلف دیوار برشی با طول ، ضخامت و فولاد گذاری یکسان مورد بررسی قرار گرفته است. جهت تحلیل از نرم افزار ETABS استفاد شده و تحلی به کار رفته تحلیل از نوع تحلیل استاتیکی خطی می باشد.
