اهداف سیاست انرژی و نیز اهداف اقتصادی بدون تغییر در توسعه زیرساخت انرژی قابل دست¬یابی نخواهد بود. در این مقاله توضیح داده می شود که چگونه نهادهای داخلی و نهادهای انرژی می توانند ماهیت تغییر سیستم انرژی را تحت تأثیر قرار دهند. بنابراین، در برنامه ریزی سیستم انرژی طیف وسیعی از فرایندهای اداری که حاوی رفتارهای سازمانی در سیستم انرژی هستند، مورد توجه قرار می گیرد. این به معنای آن است که باید در برنامه ریزی پایدار به حاکمیت اشاره کرد، نه به سیاست یا مقررات انرژی. بنابراین، ایجاد زیرساخت های فیزیکی انرژی و هماهنگی آن با موسسات اجتماعی-اقتصادی، سازمان های نظارتی و بازیگران بازار و هنجارهای اجتماعی؛ از نکات کلیدی در بررسی حاکمیت انرژی است.
