پره حرارتی سطحی است که برای افزایش آهنگ انتقال حرارت از سطح یک جسم جامد امتداد می یابد و جابجایی حرارتی را افزایش می دهد. در این مقاله، برای رسیدن به حداکثر میزان انتقال حرارت از طریق جابجایی و تشعشع با محیط اطراف، به طراحی بهینه شکلی مجموعه¬ای از پره¬ها می پردازد. هدف از بهینه سازی، یافتن تعداد، شکل و نحوه قرار گرفتن پره¬ها در کنار یکدیگر است، به گونه¬ای که بالاترین میزان انتقال حرارت بین پره و محیط اطراف حاصل گردد. در این مطالعه به منظور تولید شکل پره¬ها از منحنی های اسپلاین استفاده شده و با در نظر گرفتن مختصات بهینه تعداد مشخصی نقاط کنترلی و تعداد پره¬ها به عنوان متغیر طراحی و همچنین با استفاده از الگوریتم بهینه سازی ژنتیک به شکل بهینه پره دست پیدا می کند.
