ادیان آسمانی بویژه اسلام که کاملترین آن هاست از آنجا که برای سعادتمندکردن فرد و جامعه آمدهاند همواره پیشگیری از گناه و جرم را بر مقابله و درمان مقدم دانستهاند. قرآن کریم در آیات متعددی به این مقوله پرداخته است. تمام تلاش پیامبر اسلام در تعلیم عملی آموزه های قرآنی نیز بر این اصل استوار بود. در آیات قرآن کریم، خداباوری و معادباوری از مهمترین عواملی هستند که موجب می شود، آدمی دست به جرم نیالاید. برپایی نماز دیگر عاملی است که به سبب آن آدمی از هر فحشا و منکری دور می شود. نهادینه کردن فرهنگ عفاف در جامعه دیگر عامل اثرگذار در جهت پیشگیری از بروز جرم است. ازدواج نیز در زمره همین عوامل محسوب می شود. تقوامداری در تمام شئون آن تا اندازه زیادی سبب جلوگیری از وقوع جرم در جامعه می شود. انفاق از آن جهت که به کم کردن تبعیض و فقر منجر می شود، موجب پیشگیری از بروز بسیاری از جرائم اقتصادی می شود. همچنین اِعمال امربه معروف و نهی از منکر که مصداق مسئولیت پذیری یک فرد در جامعه است، به پیشگیری از وقوع جرم کمک می کند. پژوهش حاضر پس از احصاء موارد پیشگفته، با بهره گیری از روش توصیفی تحلیلی به تبیین این عوامل میپردازد.
